dinsdag 23 mei 2017

Dresscode Marokko

Zoals de meesten van jullie wel weten ben ik fietsgids in Marrakech. Ik begeleid groepen toeristen per fiets door de stad  en probeer ze zoveel mogelijk te vertellen van wat ik weet over de stad. Tijdens de tour mogen de klanten natuurlijk ook vragen stellen. Een vraag die ik heel vaak hoor, met name van vrouwen en meisjes, is 'Wat mag ik nou wel en niet aan in Marokko?'. 

Om maar meteen met de deur in huis te vallen; in principe 'mag' je alles dragen wat je wil. In landen als Saoedi-Arabië moet je als vrouw verplicht een abaya (lang, zwart 'gewaad') over je kleding dragen, maar in Marokko zijn hier geen speciale regels voor. Wel is het zo dat vrouwen en mannen hier over het algemeen ook iets over hun kleding dragen; een djellaba. Maar je ziet ook steeds meer mensen in westerse kleding, vooral de jongere generatie. En dan bedoel ik geen shorts en spaghettibandjes, maar meer spijkerbroeken en blousejes. 

In Marokko zijn er dus geen verplichtingen qua kleding. Echter wordt het één wel meer gewaardeerd dan het ander. Het is, zeker als vrouw, respectvoller om jezelf te bedekken. Niet van top tot teen, maar in ieder geval je schouders tot aan je knieën. Je zult ook merken dat je je ongemakkelijk voelt als je dit niet doet; bijna iedereen bedekt zich, ook toeristen passen zich over het algemeen redelijk goed aan. Een enkeling loopt in een kort, strapless jurkje of een korte broek die eigenlijk net iets té kort is, maar dat vind ik in Nederland eigenlijk ook niet kunnen. 

Zelf draag ik over het algemeen een lange broek en een t-shirt. Alleen wanneer het kwik stijgt tot boven de 40 graden is dat voor een kaaskop als ik echt niet te doen, zeker niet als ik een tour heb. Dan trek ik toch echt een korte broek aan, maar wel in combinatie met een hoog gesloten shirt met mouwtjes. Ik weet dat dat niet helemaal gepast is, maar als Europees meisje wordt er hoe dan ook naar je gekeken en geroepen. Dat wordt echt niet minder als je er wel bedekt bij loopt. Maar het is niet zo dat je niet gerespecteerd wordt als je in je shorts over straat gaat, Toeristen zijn heilig in Marokko, bedekt of onbedekt.

zondag 14 mei 2017

Quad rijden in Marrakech

Één ding wat hoog op mijn bucketlist voor Marokko stond voordat ik vertrok was een ritje maken op een quad. Die wens is vorige week in vervulling gegaan. Ik werd opgehaald met de taxi en reed in ongeveer een halfuurtje naar de quad verhuurder. Het ligt iets buiten Marrakech, in het droge landschap van Marokko. Je ziet hier vooral zand, stenen en palmbomen.

Ik heb geen rijbewijs en ik had ook nog nooit zelf een voertuig met een motor bestuurd. Mijn eerste rij instructie ooit ging als volgt:
'Hier zit het gas, hier de remmen en het sturen werkt net als met een fiets. Je voeten kan je hier neerzetten. Stap maar op en rijd maar achter mij aan, dan breng ik je naar de gids'.
Daar ging ik dan. Binnen no time zat ik in de berm en werd ik uitgelachen door de instructeur. Gelukkig kwam ik net zo makkelijk weer uit de berm als erin en na een minuut of 10 had ik de slag te pakken. Toen wilde ik alleen maar harder.

De tour ging dwars door het zanderige, heuvelachtige landschap rondom Marrakech. Het zand stoof de lucht in en mijn benen werden er steeds bruiner van, maar dat hoort erbij. Na een uurtje werd er gestopt om Marokkaanse thee te drinken en, voor de liefhebber, een Marokkaans dansje te wagen. Daarna werd de tour voortgezet en kwamen we in een gebied met palmbomen. Na een tocht van ongeveer 2 uur kwamen we weer bij de quad verhuurder en werden we om beurten schoon gespoten met een hoge druk spuit waar lucht uit kwam. Toen iedereen weer zo goed als clean was, werden we terug gereden naar het Jemaa el Fna plein in Marrakech, Mission complete!

dinsdag 2 mei 2017

El Badi paleis en de tombes in Marrakech

El Badi paleis
Vroegâh, toen de Saadische sultan Ahmed al-Mansur het rijk regeerde, woonde hij met zijn familie onder anderen in paleis El Badi. De bouw van dit paleis werd gestart in 1578 en werd voltooit in 1602. Alleen de duurste materialen waren goed genoeg om het paleis te versieren: goud, marmer en talloze mozaïeken sierden het paleis. Helaas is daar vandaag de dag niet zoveel van over gebleven. Sultan Moulay Ismael liet het paleis na de dood van al- Mansur leeg plunderen om zijn eigen paleis in Meknès op te vrolijken. Met de graftombes, waar de sultan familie begraven ligt, durfde hij dit niet aan. Hij liet deze Saadische graven ommuren, waarna ze pas jaren later weer ontdekt werden door de Fransen, die luchtfoto's maakten van Marrakech.
Saadische graven

Zowel het paleis als de graftombes zijn nu opengesteld voor publiek. Je kunt ze dagelijks voor 10 dirham (1 euro) per persoon bezoeken, ik geloof tussen 9 uur 's ochtends en half 5 's avonds.

Zelf vond ik de graven niet zo fantastisch. Het hoort bij de highlights, dus ik wilde ze graag bezoeken, maar Marrakech heeft mooiere plekjes. Het El Badi paleis vond ik juist wel heel erg tof. De binnenplaats is enorm en het heeft een ondergronds gangenstelsel en een terras. Vanaf dit terras heb je aan de ene kant uitzicht over Marrakech en aan de andere kant over het paleis zelf.

Zeker een bezoekje waard!

maandag 1 mei 2017

Dé plek om aan de drukte van Marrakech te ontsnappen; Jardin Majorelle

Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat ik heb geblogd, oeps. In de tussentijd heb ik wel een aantal leuke dingen gedaan; ik heb het Bahia paleis gezien, de Saadische graven (tombes), de Medersa Ben Youssef (oude koranschool), het el Badi paleis, la Mamounia (duurste en meest luxe hotel van Marrakech) en Jardin Majorelle. Genoeg dus om over te schrijven. Vandaag blog ik over de Jardin Majorelle.

Deze tuin is gevestigd net buiten de medina, in de nieuwe wijk Gueliz. Hij is ontworpen door Jacques Majorelle die er ongeveer 40 jaar over gedaan heeft voordat het af was. Hij verzamelde planten en bomen van over de hele wereld en bracht deze naar Marrakech. De kleuren die hij gebruikte om paden, potten en muren te schilderen zijn de primaire kleuren, met name kobalt blauw. In 1966, 4 jaar na de dood van Majorelle, is de tuin ontdekt door Yves Saint Laurent. Hij heeft er in 1980 voor gezorgd dat er geen hotel gebouwd werd op de plek van de tuin door deze te kopen. De tuin is toen flink onder handen genomen door een irrigatiesysteem aan te leggen en het aantal planten te vergroten van 135 naar 300, maar de stijl van Majorelle is behouden gebleven.

Nu is de tuin een bekende hotspot in Marrakech, waar je even kunt ontsnappen aan de drukte op straat. Je kunt de tuin dagelijks bezoeken van 8 uur 's ochtends tot half 6 's avonds. De entree is 70 dirham (7 euro) en voor 30 dirham extra kun je ook het Berber Museum bezoeken dat in de tuin gevestigd is.